Καλά Χριστούγεννα!!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους..!  Εύχομαι να περνάτε καλά. Να τρώτε καλά και ναι ''κοιμάστε καλά''.
χαχαχαχαχα!  :D
Ευτυχισμένο το νέο έτος με υγεία και χαρά!!!!!...
Κατερίνα..

Αγιος αθανάσιος Ριζά χαλκιδικής

Άγιος Αθανάσιος Ριζά Χαλκιδικής

Ο Άγιος Αθανάσιος είναι το πιο ιστορικό έργο στα Ριζά. Η ιστορία του είναι μεγάλη. Πριν πυρποληθεί το χωριό λιάσκοβη  κάποιος χριστιανός έκρυψε την εικόνα σε μια ρωγμή πέτρας την κάλυψε και έφυγε. Η τουρκική φρουρά όταν μπήκε στο χωριό έσφαξε όσους κατοίκους βρήκε και έτσι το χωριό ερημώθηκε. Μετά από λίγο καιρό ένας κάτοικος από το Πλατανωχώρι είδε από μακριά να φέγγει ένα φως και φοβήθηκε μήπως ήρθαν οι χριστιανοί και για αυτό ειδοποίησε τους τούρκους του χωριού. Αυτοί έσπευσαν στο σημείο και αντί να δουν τους χριστιανούς είδαν την εικόνα πάνω σε ένα δέντρο τότε άρχισαν να πετροβολούν την εικόνα όμως αντί να πληγωθεί η εικόνα πληγώθηκαν αυτοί. Όταν γύρισαν είπαν τι είχε συμβεί στους συγχωριανούς τους και μερικοί τούρκοι γέροι είπαν: αυτή είναι η εικόνα των χριστιανών και έχει θεική προέλευση και τους είπαν να πάνε να πάρουν λάδι και να γίνουν καλά. Τότε με απόφαση των τούρκων κάλεσαν τους χριστιανούς των Σανών και των Ριζών για να παραλάβουν την εικόνα. Την εικόνα την πήραν τα Σανά και την μετέφεραν στον ναό τους. Ξαφνικά το ίδιο βράδυ ένας γέρος είδε ένα φως στα νεκροταφεία των ριζών. Τότε ενημέρωσε τους άλλους και πήγαν και είδαν την εικόνα πάνω σε ένα δέντρο τότε παρέλαβαν την εικόνα και την μετέφεραν στον ναό τους. Όμως η εικόνα έφυγε και πήγε στο ίδιο δέντρο. Τότε οι κάτοικοι έχτισαν ναό και του έδωσαν το όνομα του Αγίου Αθανασίου. Επίσης η εικόνα λέγεται και άγιασμα αγίου αθανασίου.   

Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γεροπλάτανος Χαλκιδικής

Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γεροπλατάνου

Ο ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γεροπλατάνου είναι ένα εξωκλήσι. Χτίστηκε γύρω στο 1900.Γιορτάζεται στις 15 Αυγούστου την ημέρα της Παναγίας. Στον ναό δεν υπάρχουν πολλά αρχαία κειμήλια. 

Aγία Παρασκεύη Δουμπιά Χαλκιδικής

Aγία Παρασκευή Δουμπιά Χαλκιδικής

Ο ναός της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται σε όλη την διάρκεια στην ίδια θέση και αυτό αποδικνείουν το υστεροβυζαντινό νεκροταφείο τα νομίσματα του 13^ου αιώνα και τα μέλη που βρέθηκαν στον περίβολό του.Το 1821 κάηκε μαζί με όλο το χωριό και φτιάχτηκε το 1852 και μάλιστα σώζεται το φιρμάνι με το οποίο παρέχεται η άδεια επισκευής από τον σουλτάνο. Ο ναός περιέχει πολλά κειμήλια όπως είναι ένα βιβλίο με τις Θείες Λειτουργείες,το αρτοφόριο το ευαγγέλιο του 1352 και διάφορες εικόνες του 19^ου αιώνα με κυριότερες την παναγία ελεούσα και τον παντοκράτορα.  

ΕΥΧΕΣ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2014

εργασία στα κείμενα

Ήταν μια φορά ένα Χριστουγεννιάτικο και χιονισμένο πρωί στην όμορφη Θεσσαλονίκη .Τα φώτα δεν είχαν σβήσει από την χθεσινή κρύα νύχτα. Ήταν γύρω στις 7:00 και η Κλειώ ξεκίνησε να γυρνάει μόνη της μέσα στην πόλη ώσπου έφτασε στο παγκάκι όπου σύχναζε. Τα φώτα ξαφνικά έσβησαν, τα μαγαζιά άνοιξαν και οι δρόμοι άρχισαν να γεμίζουν ανθρώπους που έτρεχαν να κάνουν τα τελευταία τους ψώνια. Κανείς όμως δεν έδινε σημασία στην 13^η Κλειώ που κοιτούσε με λύπη και λαχτάρα τις γεμάτες σακούλες με δώρα παιχνίδια και τρόφιμα. Σε μία στιγμή σταμάτησε μία καλοσυνάτη κυρία που περνούσε συχνά από εκεί που είχε ξαναδεί την Κλειώ να πουλάει χαρτομάντιλα στον ακατάδεχτο κόσμο που δεν της έδινε καμία σημασία. Έτσι την πλησίασε και άρχισε να τη ρωτάει διάφορα πράγματα για τη ζωή της.

-         Γεια σου, πώς σε λένε;

-         Με λένε Κλειώ. Εσάς;

-         Εμένα με λένε Αλεξάνδρα.

-         Από πού είσαι; (ρώτησε η κυρία Αλεξάνδρα)

-         Είμαι από τη Ρωσία.

-         Μιλάς πολύ καλά Ελληνικά. Πόσο καιρό μένεις στη Ελλάδα;

-         Μένω εδώ και 5 χρόνια.

-         Οι γονείς σου που είναι;

-         Τους γονείς μου τους έδιωξαν πίσω στη Ρωσία. ( Είπε λυπημένη η Κλειώ.)

-         Πώς τα βγάζεις πέρα μόνη σου;

-         Πουλάω χαρτομάντιλα στους ακατάδεκτους ανθρώπους. (Η κυρία Αλεξάνδρα λυπημένη την ρώτησε αν θέλει να έρθει μαζί της…)

-         Που θα πάμε; (ρώτησε φοβισμένη η Κλειώ.

-         Μη φοβάσαι. Θα σε πάω στο σπίτι μου! τότε η κυρία Αλεξάνδρα έπιασε από το χέρι την κλειώ και την πήγε σε μία όμορφη μονοκατοικία με μεγάλο κήπο.) Σε κάποια φάση η κυρία Αλεξάνδρα ρώτησε την Κλειώ:

-         Θέλεις να μείνεις μαζί μου;

-         Ναι θα το ήθελα πολύ! Έχω ανάγκη από ένα ζεστό σπίτι και συντροφιά από μια καλόκαρδη ‘μητέρα’.(Τότε η κυρία Αλεξάνδρα έσφιξε στην αγκαλιά της την μικρή Κλειώ σαν να κρατούσε στην αγκαλιά της την κόρη της που είχε φύγει από τη ζωή πριν 2 χρόνια.

Έτσι έζησαν ευτυχισμένες σαν μάνα και κόρη για την υπόλοιπη ζωή τους.

Ανδρέας Μαλανδρής                   

Κυριακή Μπαμπαίτου

Μαρία Λειβαδιώτου 

Ελένη Ξυνιά

    

Το περιβάλλον της Χαλκιδικης

Η Χαλκιδική διαθέτει πλούσια χλωρίδα και πανίδα.Έχει πολλά είδη φυτών και ζώων όπως,το θυμάρι,το θρούμπι,τα έλατα,τους λύκους,τα τσακάλια κ.τ.λ.Γεωμορφολογικά έχει μικρά καταπράσινα βουνά και πάρα πολλές δαντελωτές παραλίες με πεντακάθαρα νερά.Το κυριότερο βουνό είναι ο Χολομώντας με μέγιστο υψόμετρο 1.165μ.Το βουνό αυτό έχει μεγάλη έκταση και χωρίζεται σε άλλα μικρότερα βουνά.Εδώ υπάρχει και το Πανεπιστημιακό δάσος του Ταξιάρχη στο οποίο γίνονται πολλές εκπαιδευτικές εκδρομές.

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ

Άγιοι Αποστόλοι: Δουμπιά Χαλκιδικής

Η ευρύτερη περιοχή των Αγίων Αποστόλων είναι γνωστή πέραν της ομώνυμης πηγής και την μακρά ιστορία που συνδέει το πέρασμα του Αποστόλου Παύλου,μετά την Απολλωνία κι από τα Δουμπιά. Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν Απόστολος Παύλος φεύγοντας από την Απολλωνία σταμάτησε στην πηγή και άρρωστος καθώς ήταν ήπιε νερό και θεραπεύτηκε,έτσι το νερό της πηγής σε όλη την διάρκεια της γνωστής ιστορίας του χωριού θεωρείται αγίασμα.Σε παλαιότερες εποχές οι μητέρες όταν τα παιδιά τους είχαν πυρετό και διάφορες παιδικές ασθένειες τα έφερναν στο Αη Απόστολο για να βραχούν με το αγίασμα.

Πέρα όμως από τις παραδόσεις, που συχνά έχουν κάποια βάση,υπάρχει και η ιστορική πραγματικότητα που τεκμηριώνει την διαχρονική χρήση του συγκεκριμένου χώρου οποίος περιλαμβάνει την πηγή και το εξωκλήσι των Αγίων Πέτρου και Παύλου.Στη θέση του ξωκλησιού μπορούμε ακόμη και σήμερα να διακρίνουμε κάτω από την κόγχη του ιερού την ύπαρξη ενός παλαιότερου κτίσματος με προσανατολισμό νότου προς βορρά,που μάλιστα έφερε μια κατασκευή που μοιάζει με καμάρα ή κόγχη.Το λατρευτικό χαρακτήρα  του συγκεκριμένου οικοδήματος αποκαλύπτει μια ρωμαϊκή επιγραφή που χρονολογείται το 70 μ.Χ. χαμένη σήμερα και ευτυχισμένη παλιότερα στο ίδιο σημείο .Η επιγραφή ανέφερε τα εξής:

‘Θεώ Διονύσω Νυμφαίω κατέχοντι κατεπιταγήν Δάλος Απολλωνίου και Φιλλίπου Δούλος’

Η επιγραφή λοιπόν , που κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει μεταφερθεί από άλλο μέρος κάνει λόγο για την ύπαρξη ιερού του Διονυσίου και των Νυμφών , γεγονός απόλυτα συμβατό με το συγκεκριμένο χώρο καθώς ήταν πολύ συχνό φαινόμενο της λατρείας των Νυμφών σε θέσεις που υπήρχαν πήγες νερού . Επίσης ήταν συχνό το φαινόμενο αρχαίοι τόποι λατρείας στα χριστιανικά χρόνια να μετατρέπονται σε χριστιανικούς ναούς , αυτό συνέβη στον Αη ‘Απόστολο . Για την χρονολόγηση των ερείπιων στη ρωμαϊκή εποχή συνηγορεί και η ύπαρξη άφθονης ποσότητας ρωμαϊκής κεραμικής ενσωματωμένης σήμερα στον τεράστιο βράχο που σχηματίστηκε από τα στερεά στοιχειά του μεταλλικού νερού το οποίο ρέει στο ίδιο σημείο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Επίσης λίγα μέτρα δυτικά του ναού εμφανίζονται κατά καιρούς λακκοειδείς ταφές , πιθανόν τον ύστερων ρωμαϊκών χρόνων , άλλωστε , είναι γνωστό ότι πάνω από την πηγή στο λόφο Καστέλι υπάρχει ρωμαϊκός οικισμός , ο οποίος με τη σειρά του αναπτύχθηκε πάνω σε προϋπάρχοντα οικισμό της ύστερης εποχής του χαλκού.

Η περιοχή των Αγίων Απόστολων λοιπόν έκτος από το χαρακτήρα ενός κηρυγμένου αρχαιολογικού χορού, αποτελεί ένα θαυμάσιο οικοσύστημα με το ποτάμι και τα αιωνόβια δέντρα ,πλατάνια ,πουρνάρια, καραγάτσια και βελανιδιές που απλώνονται σε μεγάλη έκταση.Είναι ένας τόπος ιερός για τους Δουμπιώτες ,ένας τόπος που πρέπει να των επισκεφτεί κάθε φυσιολάτρης.

Eργασία στη Ν.Γλώσσα

Άγιος Δημητρίος Γεροπλάτανος Χαλκιδικής
Ο Άγιος Δημήτριος είναι μία εκκλησία που χτίστηκε γύρω στο 1860 όμως χρονολογείται το 1823 και είναι μία από τις πιο παλιές εκκλησίες.Η εκκλησία είναι τρίκλιτη και στο πάτωμα της υπάρχουν διάφορα βυζαντινά πιθανόν σύμβολα.Ο ναός είναι διαμορφωμένος  με εικόνες.Τιμά την μνήμη του Αγίου Δημητρίου στις 26 Οκτωβρίου.Επίσης σε αυτόν τιμούνται οι 6 Παρθενομάρτυρες που κάηκαν στον μύλο του χωριού από τους Τούρκους. Τιμούνται ιδιαίτερα στις 25 Μαίου.

Το παιδί που κοιμάται συναντά τον Κωνσταντή

Όλα άρχισαν στο Μπεράτι της Αλβανίας , όταν έγινε πραξικόπημα και ο στρατός έριξε την κυβέρνηση . Τότε ο Κωνσταντής ήταν οκτώ χρονών . Μετά από ένα χρόνο φόβου και αγωνίας μια μέρα εμφανίστηκε η αντίσταση δηλαδή οι αντάρτες που ήθελαν να ξαναφέρουν τη δημοκρατία στη χώρα . Μέρα με τη μέρα , μήνα με το μήνα οι συγκρούσεις γινόταν όλο και πιο αιματηρές , όλο και πιο έντονες , ώσπου μετά από δύο χρόνια ο Κωνσταντής και οι γονείς του αναγκάστηκαν να έρθουν στην Ελλάδα . Τη μέρα που περνούσαν τα σύνορα με ένα παλιό φορτηγάκι , κρυφά από ένα χωματόδρομο για να μην τους πιάσει ο στρατός , ο Κωνσταντής έκλεισε τα έντεκα . Τότε άρχισαν τα δύσκολα . Στον δρόμο για την Θεσσαλονίκη ο πατέρας του έπεσε από την καρότσα του φορτηγού και έσπασε τα πλευρά του . Όταν έφτασαν στο νοσοκομείο οι γιατροί του είπαν ότι θα έμπαινε στο «κρεβάτι» για τέσσερις μήνες . Η μόνη ελπίδα της οικογένειας ήταν η μητέρα του Κωνσταντής . Αύτη άρχισε να ψάχνει για δουλεία ως οικιακή βοηθός . Μετά από μια εβδομάδα ψαξίματος κατάλαβε ένα πράγμα :ότι δεν την έπαιρναν μόνο και μόνο επειδή ήταν από την Αλβανία . Τελικά τη βρήκε ένας τύπος που την πρότεινε να πουλάει χαρτομάντιλα, σαπούνι και στυλό με αντάλλαγμα την τροφή και την στέγη . Αύτη, ως μόνη λύση, το δέχτηκε . Πέρασαν έξι μήνες από τότε που η οικογένεια του Κωνσταντή πέρασε τα σύνορα . Ο πατέρας του ήταν πια καλά και είχε πιάσει δουλειά σε μια οικοδομή ενώ η μαμά του δούλευε ως οικιακή βοηθός . Ο Κωνσταντής άρχισε το σχολείο και είχε κάνει ήδη κάποιους φίλους . Όλα φαίνονταν να πάνε καλύτερα , μέχρι την καταστροφική εκείνη μέρα που η αστυνομία έπιασε τους γονείς του και τους απέλασε . Ο Κωνσταντής απελπίστηκε και άρχισε να κλαίει για πολύ ώρα . Το επόμενο πρωί αντί για το σχολείο πήγε σε εκείνο τον τύπο που είχε χαρίσει δουλειά στη μητέρα του , τις πρώτες μέρες στην Ελλάδα . Από τότε ο Κωνσταντής δουλεύει στα φανάρια , περιμένοντας τους γονείς του παρόλο που ξέρει ότι εκεί που πήγαν μάλλον τους σκότωσαν.

Γρηγόρης Πιπεράς

Θανάσης Πλευρίτης

Νάσος Τσιουλάκης

  

Η μικρή μου ιστορία....

Με λένε Αλία. Είμαι..... δεν ξέρω από που είμαι......    

Η ζωή μου είναι δύσκολη. Δύσκολη και αβάσταχτη. Καθημερινά γίνεται όλο και χειρότερη. Μα έχω  μια ελπίδα ότι κάποια στιγμή, όλα θα αλλάξουν. Θα γίνουν όπως τότε παλιά στην ώρα μου. Δεν θυμάμαι και πολλά αλλά σίγουρα, τότε ήταν καλύτερα. Δηλαδή μέχρι την ημέρα που ήρθαν να με πάρουν. Ήταν λέει, κάποιοι μακρινοί μου θείοι, και επειδή οι γονείς μου έχουν κάποιες σοβαρές υποχρεώσεις στο εξωτερικό, ήρθαν να με πάρουνε να ζήσω μαζί τους στην Ελλάδα.Θυμάμαι που μου έλεγαν ότι ήταν η ώρα να πάω στο σχολείο και θα πηγαίναμε να αγοράσουμε  βιβλία. Δεν με πήγαν ποτέ στο σχολείο όμως... Μου έδωσαν ένα πανί με καθαριστικό, και μου είπαν ότι από τις 7:00 το πρωί μέχρι το βράδυ, θα βγαίνω έξω στον δρόμο και θα πηγαίνω από αμάξι σε αμάξι να καθαρίζω τα τζάμια για να μου δίνουν λεφτά.

   Τις πρώτες μέρες το θεώρησα παιχνίδι, και νόμιζα ότι με τα λεφτά που κέρδιζα θα μου αγόραζαν παιχνίδια και γλυκά. Αλλά δυστυχώς τα λεφτά τα έπαιρναν αυτοί (που ούτε το όνομά τους δεν γνωρίζω) και μου έδιναν απλά ένα κομμάτι ψωμί. Με λιγοστά νομίσματα που έκρυβα κατάφερνα να τρώω κάτι παραπάνω και να πληρώνω τον φύλακα στο εργοστάσιο που κοιμάμαι γιατί στο σπίτι ''αυτών'' δεν μπήκα ποτέ. Ποτέ δεν με άφησαν. Ούτε μια μέρα ... Και τελικά δεν ήταν παιχνίδι αυτό που έκανα. Με έβαζαν να δουλεύω για λογαριασμό τους . Και είναι τόσο τρομακτικά εκεί έξω στο δρόμο.  Ειδικά το χειμώνα που νυχτώνει νωρίς. Αλλά είμαι αναγκασμένη να μένω έξω και να περιμένω τα λιγοστά αμάξια που μπορεί να περάσουν. Και αυτά πάλι δεν μ' αφήνουν να καθαρίσω. Με διώχνουν νομίζοντας με κλέφτρα. Μα εγώ δεν είμαι. Εκείνοι είναι. ''Οι μακρινοί μου θείοι'', που με έκλεψαν από τους γονείς μου.

   Τα πρωινά πάλι, που έχει κίνηση, οι άνθρωποι αγανακτισμένοι να πάνε στις δουλειές τους, δεν μ'αφήνουν ούτε εκείνοι να κάνω την δουλειά μου (που είμαι αναγκασμένη να κάνω).  Βιάζονται να φύγουν. Κορνάρουν, και τρομάζω. Κάποιες φορές παραλίγο και να με πατήσουν. Είναι επικίνδυνα εδώ στην πόλη. Εδώ στην Ελλάδα. Αυτή την χώρα που δεν είναι σαν τη δική μου. Εκεί στην πατρίδα, ήταν  ωραία. ..! Και εδώ νόμιζα πως θα ήταν ωραία, αλλά δεν είναι έτσι όπως την είχα φανταστεί ή μου είχαν πει. Δυστυχώς σήμερα, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται......  Αχ!  

Εργασία στο μάθημα νεοελληνικών κειμένων, με αφορμή το κείμενο: ''Για ένα παιδί που κοιμάται''

Κατερίνα Π.  και  Αθανασία Σ.

Για ένα παιδί που κοιμάται... συνέχεια

Είμαι ένα παιδί.Όλη την ημέρα δουλεύω στα φανάρια,για να βγάλω το ψωμί μου,τα προς το ζην δηλαδή.Ένα μέρος απο τα χρήματα που παίρνω το εισπράτει ένας νυχτοφύλακας σε ένα εργοστάσιο για να με αφήνει να ξεκουραστώ και να <<κοιμηθώ>>.Κουρνιάζω δίπλα στη σχάρα του ατμού σκεπασμένος με το παλτό του αδερφού μου.Όταν ξαπλώνω θυμάμαι τη μητέρα μου να με αγκαλιάζει,τα βουνά της χώρας μου,το δάσκαλό μου.Ακόμη θυμάμαι κάτι <<σπαστά>> ελληνικά.Οι άνθρωποι στην Ελλάδα είναι αγενείς, περιφρονητικοί και ρατσιστικοί.Καμία σχέση με αυτά που σκεφτόνταν οι γονείς μου.Νόμιζαν ότι η χώρα είναι όμορφη,φιλόξενη,αλλά δεν είναι.

Αντώνης Τσολάκης

Αφού πλησιάζουν τα Χριστούγεννα σκέφτηκα και εγώ να ανεβάσω κάτι Χριστουγεννιάτικο για να χαρούμε λίγο παραπάνω...  και να γίνει η ατμόσφαιρα λίγο πιο Christmas!!  Δεν είναι σίγουρο όμως ότι θα αρέσει σ όλους, Εξάλλου δεν είναι πραγματικό.(Κατερίνα Π.)

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Καλές γιορτές και ξεκούραστες!!! Σας ετοιμάσαμε μια χριστουγεννιάτικη εικονίτσα στο toondoo κι εμείς: Κυριακή, Μαρία, Ελένη και Ανδρέας.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ

Παιδιά να έχουμε καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος!!!! (Λέμε τώρα...). 
Και χωρίς διαγωνίσματα από την πρώτη εβδομάδα!!!! (ακούτε κυρία;).

Η Χρύσα, η Ντίνα , η Ελένη και η Μάγδα σας παρουσιάζουμε τη χριστουγεννιάτικη εικόνα μας στο toondoo. ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!

Και ένα πολύ παιχνιδιάρικο βιντεάκι για τα Χριστούγεννα!!!!

ο Ρούντολφ

Ταξίδι φυγής

Με αφορμή το μάθημα των κειμένων '' για ένα παιδί που κοιμάται'' της Δ.Χριστοδούλου, μιλήσαμε για την παιδική εργασία, την μετανάστευση και τους πρόσφυγες. Βρήκαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι της Διεθνούς Αμνηστίας και θέλουμε να το μοιραστούμε μαζί σας. Παίξτε το και θα μπείτε στην δύσκολη θέση ενός πρόσφυγα!!!!!!.... ( από την Κατερίνα ). Α, μην ξεχάσετε να σχολιάσετε όσοι το παίξετε.....

                                                          ΤΑΞΊΔΙ ΦΥΓΗΣ

Για ένα παιδί που κοιμάται, ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Η Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου είναι Ελληνίδα ποιήτρια. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε Νομικά και Φιλολογία. Εργάζεται ως καθηγήτρια στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1974 και έκτοτε έχει εκδώσει δέκα βιβλία ποίησης , ένα με πεζά κείμενα και ένα με μεταφράσεις. Η ποίησή της έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, έχει δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά λογοτεχνίας και έχει συμπεριληφθεί σε ανάλογες ανθολογίες. Γραμματολογικά έχει τοποθετηθεί στη λεγόμενη γενιά του '70, αν και νεότερες κριτικές θεωρήσεις εκτιμούν ότι τα χαρακτηριστικά των τελευταίων της έργων τη συνδέουν περισσότερο με τη γενιά του '80. Το βιβλίο της «Ελάχιστα Πριν» (Νεφέλη 2005) συμπεριελήφθη στον βραχύ κατάλογο υποψηφίων για το κρατικό βραβείο ποίησης του 2006, ενώ για το βιβλίο της «Λιμός» (Νεφέλη 2007) της απονεμήθηκε το κρατικό βραβείο ποίησης του 2008. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.  (πηγή: wikipedia )

 Ας διαβάσουμε λίγα ακόμη πράγματα για την ποιήτρια Δήμητρα Χριστοδούλου: ΕΚΕΒΙ

Εδώ θα βρούμε το ποίημά μας στο ψηφιακό σχολείο: Για ένα παιδί που κοιμάται

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΙΛΙΑΔΑ ΚΟΜΙΚΣ- ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Εμείς οι TEAS ας παρουσιάζουμε τη σύγκρουση Αχιλλέα- Αγαμέμνονα.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΟΜΙΚΣ ΙΛΙΑΔΑ-ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Είμαστε η ομάδα Haroumenoi και σας παρουσιάζουμε τη συνέχεια του κόμικ μας για την Ιλιάδα:

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΟΜΙΚΣ ΙΛΙΑΔΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Τα sainia υνέχισαν την ιστορία της Ιλιάδας σε κόμικς :