Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΟΜΑΔΩΝ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΕΣ


Παιδιά η κάθε ομάδα θα αξιολογήσει τη δουλειά της με βάση το παρακάτω πινακάκι:

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΟΜΑΔΑΣ


Πολύ καλή
  Καλή
 Μέτρια
Προβληματική
Συνεργασία/επικοινωνία
εντός τη ομάδας




Αναζήτηση/συγκέντρωση
πληροφοριών




Παρουσίαση δεδομένων




Χρήση/χειρισμός Η/Υ ,
προγραμμάτων,διαδικτύου




Αξιοποίηση χρόνου




Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Μαρία Ιορδανίδου, Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας

Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας 
                                   
    ΜΑΡΙΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ   (1897-1989)










ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:  
                                     Στην εποχή του τσιµέντου και της πολυκατοικίας

ΘΕΜΑΤΙΚΑ   ΚΕΝΤΡΑ
  • Η απρόσωπη ζωή, οι άνθρωποι και τα διαµερίσµατα σε µια σύγχρονη τσιµεντούπολη
  • Προβλήµατα από τη συγκατοίκηση πολλών οικογενειών στις σύγχρονες πολυκατοικίες
  • Εργαζόµενες µητέρες µε παιδιά. Οι δυσκολίες στην ανατροφή και στη διαπαιδαγώγηση


Εισαγωγικά:
  Το απόσπασμα προέρχεται από το μυθιστόρημα της Μ. Ιορδανίδου Η αυλή μας, στο οποίο η συγγραφέας μας περιγράφει σκηνές από τη ζωή στη σύγχρονη τσιμεντούπολη.

 Το μυθιστόρημα είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό.

 Να διαβάσετε προσεκτικά το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου σας.




Δομή- ενότητες:
  1. « Ζούμε στην εποχή… στον τοίχο»: η τυποποιημένη κατασκευή των διαμερισμάτων και ο ομοιόμορφος τρόπος ζωής των ενοίκων.
  2. « Αλλάζουν οι καιροί… ένας τοίχος»: η αποξένωση, ο φόβος της ανώνυμης συγκατοίκησης στην πολυκατοικία και η ενόχληση από τους θορύβους και τις συζητήσεις των γειτόνων.
  3. « Από το λουτροκαμπινέ… και ησυχάσαμε»: η υστερική συμπεριφορά της μητέρας του διπλανού διαμερίσματος και οι νευρικές αντιδράσεις του παιδιού.

Ερμηνευτικά:
Ø  τα κυριότερα θέματα που θίγονται στο απόσπασμα είναι: η ζωή, οι άνθρωποι και τα διαμερίσματα σε μια σύγχρονη τσιμεντούπολη, τα προβλήματα που δημιουργεί η συγκατοίκηση πολλών οικογενειών στις σύγχρονες πολυκατοικίες, οι εργαζόμενες μητέρες και η δυσκολίες στην ανατροφή και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
Ø  Στην πρώτη ενότητα θίγεται το θέμα της ασφυκτικής ζωής σε ένα διαμέρισμα. Τα σύγχρονα διαμερίσματα μοιάζουν με κλουβιά, χωρίς φως, χωρίς παράθυρα. Αυλές δεν υπάρχουν, μόνο ακάλυπτοι χώροι , συνήθως ανήλιαγοι. Τα διαμερίσματα είναι στενάχωρα και απρόσωπα, βαρετά, αποπνικτικά, απωθητικά. Τα μακρόστενα μπαλκόνια τους παρομοιάζονται εύστοχα στο κείμενο με κατάστρωμα βαποριού. Τα δωμάτια είναι τόσο μικρά που μοιάζουν διάδρομοι. Η ζωή σε αυτά τα κλουβιά είναι ασφυκτική. Δεν μπορεί η νοικοκυρά να φροντίσει τη διαρρύθμιση του σπιτιού της, αφού όλα είναι προσχεδιασμένα από τον εργολάβο. Η έλλειψη χώρου έκανε τους εργολάβους να αξιοποιήσουν όλες τις γωνιές του διαμερίσματος. Έτσι από την αρχή έχει οριστεί η θέση για κάθε έπιπλο και χρηστικό αντικείμενο του σπιτιού. Τα παραδείγματα του ομοιόμορφου και στενάχωρου αυτού τρόπου ζωής στο κείμενο(πρώτη ενότητα) είναι πολλά. Η νοικοκυρά έχασε το δικαίωμα να φτιάξει τη γωνιά της. Αυτό για τη συγγραφέα- αφηγήτρια, που είναι Κωνσταντινοπολίτισσα, έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού οι Πολίτισσες είναι «βασίλισσες»  του σπιτιού τους. Με ειρωνικό τρόπο η αφηγήτρια μας δείχνει πως οι άνθρωποι έχασαν την ελευθερία τους.
Ø  Στη δεύτερη ενότητα μας παρουσιάζει κάποια άλλα προβλήματα που δημιουργούνται από τη συμβίωση πολλών ενοίκων στην πολυκατοικία. Στην ισοπεδωτική ομοιομορφία των διαμερισμάτων, που ανάφερε πριν, έρχεται να προστεθεί ο φόβος, που κάνει τους ανθρώπους ψυχρούς (αγγλοπρεπείς). Η ανωνυμία της συγκατοίκησης οδηγεί στην αποξένωση, στην εσωστρέφεια. Χαρακτηριστικά λέει η αφηγήτρια «έχασαν οι ρωμιοί τη ρωμιοσύνη τους» και εννοεί πως έχασαν τις παραδοσιακές αξίες της φιλίας, της φιλοξενίας, της ευγένειας, της αλληλεγγύης. Αυτές τις αρετές η Πολίτισσα αφηγήτρια τις έχει συνδυασμένες με τη φύση του Έλληνα. Τώρα απογοητευμένη διαπιστώνει πως χάθηκαν και οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με εσωστρέφεια, φόβο, είναι τυπικοί, δεν ανοίγουν τα σπίτια και τις καρδιές τους, είναι καχύποπτοι, αδιάφοροι («ρινοκερίτις»), αντικοινωνικοί. Πολλές φορές ούτε που γνωρίζονται μεταξύ τους.
Ø  Ακόμη αναφέρεται σε άλλα χαρακτηριστικά προβλήματα της ζωής στις πολυκατοικίες, όπως είναι η ενόχληση από τους θορύβους και τις συζητήσεις των γειτόνων. Οι τοίχοι των διαμερισμάτων είναι τόσο λεπτοί που ακούγονται τα πάντα. Έτσι συχνά η προσωπική ζωή των ενοίκων απασχολεί το γείτονα, ο οποίος άθελα του την παρακολουθεί και κατά κάποιον τρόπο συμπάσχει.
Ø  Στην τελευταία ενότητα η αφηγήτρια αναφέρεται σε μια οικογένεια που ζει στο διπλανό διαμέρισμα. Η εργαζόμενη μητέρα συμπεριφέρεται υστερικά στο παιδί της και το παιδί αντιδρά νευρωτικά και τρομαγμένα. Η μητέρα κουρασμένη από τη δουλειά και αγχωμένη δεν ξέρει πώς να διαπαιδαγωγήσει το μικρό παιδί, του φέρεται εξουσιαστικά και αντιπαιδαγωγικά. Αντιλαμβανόμαστε πόσο πιεστική είναι η ζωή των μεγάλων που ξεσπούν στα παιδιά τους και δεν ξέρουν πώς να τα μεγαλώσουν. Οι αντιδράσεις του παιδιού είναι νευρικές και δείχνουν πως το επηρεάζει αρνητικά αυτή η στάση της μητέρας του. Η αξιοπρέπεια του μικρού παιδιού έχει πληγωθεί και για να αμυνθεί αρνείται να φάει. Έτσι εκδικείται για το ξύλο και την εγκατάλειψη. Η αφηγήτρια, άθελα της, παρακολουθεί τη σκηνή και προβληματίζεται. Αντιδρά και αρχικά επεμβαίνει διακριτικά και ευγενικά, συμβουλεύοντας την μητέρα. Παρεμβαίνει δυναμικά για να προστατέψει το παιδί από τη βιαιότητα της μητέρας του. Όταν μάλιστα η μητέρα απείλησε να μπατσίσει το παιδί η αφηγήτρια οργίστηκε.
Ø  Η φράση « έχουν την αξιοπρέπειά τους τα παιδιά» σε συνδυασμό με το γαλλικό ρητό συνοψίζουν τις θέσεις της συγγραφέως και αφηγήτριας για τα δικαιώματα και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Τα παιδιά έχουν κι αυτά δικαιώματα και χρειάζονται σωστή διαπαιδαγώγηση. Χρειάζονται αγάπη, στοργή, υπομονή.

Πρόσωπα- Χαρακτήρες:

Ø  Αφηγήτρια: είναι μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας που δεν αντέχει την ασφυκτική ζωή στο διαμέρισμα. Από την αρχή του αποσπάσματος φαίνεται η απογοήτευση, η δυσφορία της και αυτό το εκφράζει με τις ειρωνείες στην πρώτη ενότητα. Νοιώθει εγκλωβισμένη, δεν μπορεί να έχει τη δική της γωνιά. Ακόμη απογοητεύεται από την ψυχρότητα, το φόβο και την αποξένωση στις πολυκατοικίες. Προβληματίζεται και απορεί που οι Έλληνες έχασαν τις παραδοσιακές τους αξίες. Παρακολουθεί, άθελα της τις ζωές των άλλων. Από την παρέμβασή της στη σκηνή της μητέρας και του παιδιού, φαίνεται πως νοιάζεται. Είναι ένα σκεπτόμενο άτομο, με πείρα, καλοπροαίρετο. Δεν αποδέχεται τη βία. Ξέρει από παιδιά και τα αγαπά. Προβληματίζεται, αγωνιά για την τύχη του παιδιού. Αντιδρά αρχικά ήρεμα κι έπειτα οργισμένα. Είναι έτοιμη να ορμίσει στην μητέρα.(Ναι, πραγματικά τρελάθηκα).
Ø  Μητέρα: υστερική, βίαιη, αγχωτική. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η αγχωτική εργασία, το πιεστικό ωράριο, την έχουν κάνει να μη διαπαιδαγωγεί σωστά το παιδί, να του φέρεται άσχημα. Χάνει τον έλεγχο και αντιδρά άσχημα.

Αφηγηματικά στοιχεία:

Ø  Αφηγητής: η αφηγήτρια είναι δραματοποιημένη- συμμετέχει στη δράση. Είναι ένα από τα πρόσωπα της ιστορίας που αφηγείται. Αυτό φαίνεται και από το πρόσωπο στο οποίο γίνεται η αφήγηση, δηλαδή σε α΄ ενικό. Μιλάει για τον εαυτό της, αυτή είναι η πρωταγωνίστρια. Άλλωστε έχει στοιχεία αυτοβιογραφικά  που μας κάνουν να ταυτίζουμε την αφηγήτρια με τη συγγραφέα.

Ø  Αφηγηματικοί τρόποι: στο απόσπασμα εναλλάσσονται η αφήγηση με το διάλογο και έτσι το κείμενο γίνεται πιο ζωντανό και παραστατικό. Παρατηρούμε κι ένα σχόλιο της αφηγήτριας («Αλλάζουν οι καιροί…τη ρωμιοσύνη τους»).

Εκφραστικά μέσα:

Ø  Παρομοιώσεις: «θυμίζει κατάστρωμα βαποριού», «μοιάζει διάδρομος», «Στέκεται μπροστά του σαν κολόνα πάγου»
Ø  Μεταφορά: «Εκεί που θα κουρνιάσει..»
Ø  Ειρωνεία: «Εσωτερικά τα λένε…δρόμο», «… μπαλκόνι που ζώνει… βαποριού», «η κάθε κάμαρα… διάδρομος», «Πως επιπλώνεται… της μόδας», «Η απόσταση… στον τοίχο». Η αφηγήτρια ειρωνεύεται τον ομοιόμορφο και τυποποιημένο τρόπο ζωής στα σύγχρονα διαμερίσματα, την τυποποιημένη διάταξη των επίπλων, που δεν αφήνουν την νοικοκυρά να ανασάνει και να φτιάξει το χώρο της.
Ø  Γνωμικό: «Αλλάζουν οι καιροί, αλλάζουν οι άνθρωποι», «Έχουν την αξιοπρέπεια τους τα παιδιά», η γαλλική φράση.

Γλώσσα:

    Παρατηρούμε αμεσότητα προφορικού λόγου και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται είναι καθημερινό. Οι λέξεις είναι απλές, καθημερινές, όχι μόνο στα διαλογικά μέρη, αλλά και στα αφηγηματικά. ( είναι όλο μπαλκονόπορτες, την κόχη της, να πιει το καφεδάκι της, να μην κουτουλήσεις, τα μούτρα, αγουροξυπνημένο, το μπικ-μπικ του αυτοκινήτου, θα σε μπατσίσω, με τραβοκοπά, πάω να πιάσω την πόρτα τους με τις κλωτσιές, έγινε πετσί και κόκαλο κλπ.)

Τα έργα της :
 
                                                         
           Η τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Μ. Ιορδανίδου.



Η θεατρική μεταφορά του ομόνυμου βιβλίου από το ΚΘΒΕ.





Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Κάθε χρονο στις 20 Νοεμβρίου γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού.

Ο κόσμος δεν μας προσφέρθηκε απ' τους γονείς μας, μας τον δάνεισαν τα παιδιά μας
                                                                                                               (Αφρικανική παροιμία)

  Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι ο πρώτος παγκόσμιος νομικά δεσμευτικός κώδικας για τα δικαιώματα που όλα τα παιδιά πρέπει να απολαμβάνουν. Θέτει στοιχειώδεις αρχές για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια εξέλιξής τους και αποτελείται από 54 άρθρα. Η Σύμβαση ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Πολωνικής κυβέρνησης και της UNICEF, υιοθετήθηκε ομόφωνα απο τη Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμ. 1989 και τέθηκε σε ισχύ το 1990. Μέχρι σήμερα έχει επικυρωθεί σχεδόν από όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ στην Ελλάδα επικυρώθηκε το 1992 (ΦΕΚ 192/2.12.92).
                                                                                     (πηγή: Unicef)

Δείτε εδώ τη σελίδα της Unicef για τα δικαιώματα σας! UNICEF 


                          ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ!! ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ!!

                         



dikaiomata

Από το 2003 λειτουργεί στην Ελλάδα ο Συνήγορος του παιδιού που αποστολή του είναι να υπερασπίζει τα δικαιώματα των ανηλίκων, δηλαδή όλων των αγοριών και κοριτσιών έως 18 χρόνων. Δείτε εδώ τη σελίδα του. 
                               
                                  
                ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ


                                                     ekpaidefsi

Δείτε εδώ το ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ 

Κι εδώ μπορείτε να δείτε τον δικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δικαιώματα του παιδιού. Είναι στα Ελληνικά και περιέχει εκτός των άλλων και βιντεάκια και παιχνίδια!!!
0-18  

ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Οι μαθητές της Β΄ Γυμνασίου σχεδίασαν ένα δελτίο ειδήσεων με αφορμή το μάθημα των Κειμένων και συγκεκριμένα το ποίημα του Μιχάλη Γκανά "Στα καμένα".

Τα κείμενα:


Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Στα καμένα, Μιχάλης Γκανάς

Ας διαβάσουμε λίγα πράγματα για τον ποιητή Μιχάλη Γκανά στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.

    Ο Μιχάλης Γκανάς είναι Έλληνας ποιητής και στιχουργός.Γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944. Από το 1962 ζει και εργάζεται στην Αθήνα, όπου ήρθε για να σπουδάσει νομικά. Βιβλιοπώλης για μια δεκαπενταετία, συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 είναι κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες και ξένους συνθέτες: Μ. Θεοδωράκης, Ν. Μαμαγκάκης, Ν. Ξυδάκης, Δ. Παπαδημητρίου, Ν. Κυπουργός, G. Bregovic, A. Dinkjian κ.ά. Μετέφρασε τις "Νεφέλες" του Αριστοφάνη για το Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κουν και τους "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πατρών. Το 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του "Παραλογή". Τον Δεκέμβριο του 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.

Και ένας Γιαννιώτικος ιστότοπος με πολύ υλικό για τον Μιχάλη Γκανά, εδώ.

Ας απολαύσουμε το ποίημά μας κι ας προβληματιστούμε για τα κοινωνικά προβλήματα που θίγει!!!

Έλα να πάμε στα καμένα
στον Υμηττό και στην Αυλώνα
πουλιά και πεύκα συλλογίσου
ενός καμένου παραδείσου
δέντρα που ήτανε φαντάσου
και στη σκιά τους ξεκουράσου

Έλα και πάρε με μαζί σου
στην Κυριακάτικη εκδρομή σου
βγάλε με στο χλωρό κορμί σου
στις εκβολές του παραδείσου

Έλα να πάμε στα καμένα
δε μας χωράει πια το σπίτι
έρχονται δύσκολες ημέρες
μουτζουρωμένες σαν Δευτέρες
έρχονται φλόγες απ’ τα δάση
και μια φωτιά να μας δικάσει
μέσα στο πύρινό της χνώτο
από τον έσχατο στον πρώτο

Έλα και πάρε με μαζί σου
στην Κυριακάτικη εκδρομή σου
βγάλε με στο χλωρό κορμί σου
στις εκβολές του παραδείσου

Έλα να βγούμε απ’ το σπίτι
ξανά σε δρόμους και πλατείες
πάρε και τα παιδιά μαζί σου
εδώ, στο χείλος της αβύσσου
κι άφησε μόνη στο τραπέζι
την τηλεόραση να παίζει
Να δείχνει έγχρωμο τον πόνο
δίπλα σ’ ένα φιλέτο τόνο
Να δείχνει φονικά και φλόγες
τσόντες πολιτικούς και ρώγες
ενώ εμείς θα ‘χουμε φτάσει
στο σταυροδρόμι του εξήντα
Με τα παιδάκια μας στον ώμο
για να μας δείχνουνε το δρόμο.

Ας ακούσουμε ένα επικαιρο τραγούδι από τα Κίτρινα Ποδήλατα για το πως καταντήσαμε τη γη μας: 
                                                              ΒΑΘΙΑ ΠΛΗΓΗ!!!

Ας ακούσουμε και το τραγούδι της γης :





Πολλά γνωστά μας ή λιγότερο γνωστά τραγούδια γράφτηκαν από τον Μιχάλη Γκανά. Ας ακούσουμε κάποια από αυτά.























Παραγωγή με αχώριστα μόρια

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Η τρίπλα των ονείρων ,ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΓΓΑΣ

  Αγαπητά μου παιδιά, όπως θα έλεγε και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης (ένας ''παλιός''-για σας- τραγουδοποιός): ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΤΣ.

    Ήταν κάποτε, μας λέει ο κύριος Μίγγας, ένας ποδοσφαιριστής του Οδυσσέα Κορδελιού  , ο Μίμης Αρούκατος. (''Αρούκατος'' σημαίνει αδέξιος. Με τέτοιο όνομα πώς θέλει να πετύχει την τέλεια τρίπλα;). Αυτός είναι ο ήρωας του αφηγήματός μας, ο επονομαζόμενος " αέρινος''. Ξόδεψε όλη την καριέρα του προσπαθώντας να πετύχει την ''αέρινη'' τρίπλα, την τρίπλα των ονείρων του. Δεν τα κατάφερε όμως ποτέ. Έτσι έληξε άδοξα η καριέρα του. Στην υπόλοιπη ζωή του εξηγούσε στους φίλους στα καφενεία με λόγια ό τι δεν κατάφερε να κάνει στην πράξη. 
  Ώσπου μια μέρα σε ένα καφενείο, βλέποντας τον αγώνα Μεξικό- Κορέα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, ήρθε η δικαίωση. Ο Μπλάνκο, ο μεξικανός ποδοσφαιριστής έκανε πραγματικότητα την ''αέρινη τρίπλα''!!! Ο Μίμης Αρούκατος γεύτηκε μέσα από τον μεξικανό ποδοσφαιριστή την επιτυχία και ένιωσε δικαιωμένος. Σηκώθηκε μάλιστα και έκανε το ''γύρο του θριάμβου''!!! Οι θαμώνες αντέδρασαν ανάλογα με τα βιώματά τους. Όσοι τον ήξεραν χειροκροτούαν, οι νεώτεροι αδιαφορούσαν, απορούσαν και χλεύαζαν. κι ο αφηγητής μας, που μας αναφέρει πως ο ήρωάς μας έχει πια πεθάνει, ξέρει οτι μάλλον γι' αυτό πέθανε ο Αρούκατος. περίμενε μέχρι να δικαιωθεί για την ''τρίπλα των ονείρων του''! 

         Αυτή, λοιπόν, είναι η μαγική τρίπλα:


Ας δούμε τώρα ποιος είναι ο συγγραφέας της ''Τρίπλας των ονείρων":

Δημήτρης Μίγγας

   Ο Δημήτρης Μίγγας γεννήθηκε το 1951. Κατάγεται από τη Μεσσηνία. Είναι πτυχιούχος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση και ζει στη Θεσσαλονίκη. 
  Ξεκίνησε το 1995 με την ποιητική συλλογή Αγκαλιάζεις τον άνθρωπο αν αγγίξεις τη θάλασσα από τις εκδόσεις Εντευκτηρίου. Το 1999 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο Των κεκοιμημένων από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ. Για το βιβλίο αυτό τιμήθηκε το 2000 με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού Διαβάζω. Το 2001 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ το μυθιστόρημά του Σπάνια χιονίζει στα νησιά και τον Νοέμβριο του 2003 από τις εκδόσεις METAIXMIO η συλλογή διηγημάτων με τίτλο Της Σαλονίκης μοναχά…. Το 2005 κυκλοφόρησε πάλι από τις εκδόσεις METAIXMIO το μυθιστόρημά του Στα ψέματα παίζαμε! Το μυθιστόρημα Σπάνια χιονίζει στα νησιά μεταφράστηκε στα ιταλικά και κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2004 από τις εκδόσεις Crocetti Editore με τίτλο Sulle isole non nevica mai, ενώ το μυθιστόρημα Στα ψέματα παίζαμε!κυκλοφόρησε το 2006 στα σέρβικα από τις εκδόσεις Geopoetika με τίτλοSamo smo se igrali! και τον Αύγουστο του 2007 το ισπανικό INSTITUT DEL CINEMA CATALÀ, S.A. απέκτησε το δικαίωμα να το διασκευάσει σε σενάριο. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και κινέζικα.

ΒΙΒΛΙΑ

ΤΗΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΟΝΑΧΑ..                   


Το διήγημά μας ανήκει στη συλλογή διηγημάτων " Της Σαλονίκης μοναχά...". 


Για τη συλλογή αυτή έργαψε ο Τύπος: 

1.         Στο διήγημα επιστρέφει με το τρίτο πεζογραφικό του βιβλίο (εκδόσεις «Μεταίχμιο») ο Δημήτρης Μίγγας –και πράττει, θα έλεγα, σοφά, μια κι είναι προφανές πως σ’ αυτή τη φόρμα και πιο άνετα αναπνέει και αποτελεσματικότερα ξέρει να κινείται. […] O Μίγγας κατορθώνει να δώσει πνοή στα περισσότερα (το σύνολο έντεκα) από τα κείμενα που φιλοξενούνται στο βιβλίο, σκιαγραφώντας με πυκνές γραμμές τα πρόσωπά του και εξασφαλίζοντας τις ενδεδειγμένες ισορροπίες για τη δράση του. Κεντρικό του θέμα, το οποίο επανέρχεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από κομμάτι σε κομμάτι, το μαγικό τοπίο της Θεσσαλονίκης, όπως αποτυπώνεται στον δύσβατο και συνάμα δραματικά αθόρυβο βίο των ηρώων του.
Αγαπημένες ανθρώπινες μορφές, οι οποίες βγαίνουν ξαφνικά στο προσκήνιο από τον άλλο κόσμο, για να κατακλύσουν με την παρουσία τους, σαν να ήταν ζωντανές, τα αισθήματα, απρόσμενες διαφυγές από μια γκρίζα και άχαρη πραγματικότητα, που επαναλαμβάνεται με μονότονους ρυθμούς, μοναχικές διαδρομές στο νυχτερινό περιβάλλον της πόλης, που αυξάνει την απελπισία ή την απόγνωση, καθώς και μεγάλοι, αδικαίωτοι έρωτες που δεν έχουν τόπο να εκτονώσουν το πάθος τους: νά μερικά από τα βασικά μοτίβα του Μίγγα στα καινούρια διηγήματά του, τα οποία συχνά σπάνε το φανερό ρεαλιστικό τους πλαίσιο, για να δημιουργήσουν μια καθαρώς υπερβατική και ποιητική (δίχως, ευτυχώς, ποιητικισμούς) ατμόσφαιρα [...].
2.     Παντελής Μπουκάλας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 16/12/2003

  • Επίσης μια ταινία που ο ήρωάς της θυμίζει πολύ τον Μίμη Αρούκατο, είναι  "Η φανέλα με το νούμερο 9" του Παντελή Βούλγαρη με τον Στράτο Τζώρτζογλου στο ρόλο του αποτυχημένου ποδοσφαιριστή. Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Μένη Κουμανταρέα. Εδώ ο νέος και ταλαντούχος ποδοσφαιριστής Μπιλ Σερέτης μετά από λάθος επιλογές και ένα σοβαρό κάταγμα τελειώνει άδοξα την καριέρα του και ώριμος πια θυμάται τις δόξες του παρελθόντος.

 Δείτε κάποια αποσπάσματα από την ταινία:


Ακόμη μπορείτε να δείτε εδώ τις καλύτερες τρίπλες όλων των εποχών.



Ας μην ξεχνάμε όμως και τις σημειώσεις μας! Θα τις βρείτε εδώ:  ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ  

Τέλος, ας κάνετε κι εσείς καμιά ασκησούλα!! Δεν πρέπει; 

1. Εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε βιντεάκια και να διαβάσετε ποιήματα αφιερωμένα στο ποδόσφαιρο που αγαπήσαμε.

2. Κάποιοι από σας ας αναλάβουν να γράψουν ένα ποίημα για το ποδόσφαιρο.
3. Άλλοι ας προσπαθήσουν να περιγράψουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα χρησιμοποιώντας την αθλητική ορολογία που υπάρχει στο κείμενο.  Μπορείτε να συμβουλευτείτε μια αθλητική ιστοσελίδα, εδώ. 
4. Εσείς που παίζετε στην ομάδα της περιοχής, ας μας φέρετε στοιχεία γι' αυτή!
5. Ή ακόμη να μας περιγράψετε πως νιώθετε όταν παίζετε μπάλα!!!
6. Όσο για μας τους άσχετους με το άθλημα, ας αρκεστούμε στο να θαυμάσουμε τη δουλειά των άλλων... Πλάκα κάνω! Εμείς θα ασχοληθούμε με το φλέγoν ζήτημα της βίας στα γήπεδα. Θα γράψουμε ένα μικρό άρθρο όπου θα σχολιάζουμε τις εκδηλώσεις βίας, τις αιτίες της και τις συνέπειές της. 

Αυτά τα λίγα( ;;;;!!!!) Καλά ντε,  μη φωνάζετε, δεν είναι για αύριο. Πάρτε το χρόνο σας!



Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Η εσχάτη των ποινών ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ

     

ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ





    Παιδιά, ας διαβάσουμε λίγα λόγια για τον συγγραφέα του διηγήματός μας. Τον λένε Νίκο Χουλιαρά και γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1940 στα ΙωάννιναΣπούδασε γλυπτική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από όπου απεφοίτησε το 1967. Παράλληλα με την ζωγραφική ασχολήθηκε με την λογοτεχνία. Έγραψε ποίηση, διηγήματα και μυθιστορήματα, ενώ ασχολήθηκε και με τη μουσική γράφοντας στίχους και μελωδίες. Από το 1963 έγραψε πολλά τραγούδια και κάποια από αυτά τα τραγούδησε ο ίδιος. Φιλοτέχνησε ακόμη εξώφυλλα βιβλίων και δίσκων ενώ υπήρξε ο πρώτος που διασκεύασε παλιούς ηπειρώτικους δημοτικούς σκοπούς. Ακόμη έχουν μεταφερθεί στην μικρή οθόνη διηγήματά του και το μυθιστόρημά του "Ο Λούσιας" έγινε τηλεοπτική σειρά από την ΕΤ-1 και μεταδόθηκε το 1989. (πηγή: βικιπαίδεια).

Μπορείτε να διαβάσετε για τη ζωή και το έργο του εδώ κι εδώ.

Ας ακούσουμε και κάποια τραγούδια του:















Ας δούμε τώρα και μερικά από τα έργα του:








Κι εδώ μπορούμε να δούμε ένα πλήρες αφιέρωμα στον συγγραφέα: giannena.gr

Και τώρα στο κείμενό μας. Μπορούμε να το μελετήσουμε από το ψηφιακό σχολείο.
Κι εδώ μπορείτε να βρείτε το φύλλο εργασίας: ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.